ANO 1998 - ANO DA CALIDADE DO LEITE
A partir do 1 de xaneiro de 1998 entra en vigor o RD. 1679/1994, que establece as esicencias sanitarias de obrigado cumprimento, son as normas que deberán respectarse no momento da recollida na explotación de producción:
Poboación microbiana a 30ºC < 100.000 xermes/ml |
CALIDADE BACTERIOLÓXICA |
Células somáticas < 400.000 cél./ml |
RECONTO DE CÉLULAS SOMÁTICAS |
Sen substancias estrañas: Antibióticos |
AUSENCIA DE RESIDUOS DE PRODUCTOS VETERINARIOS |
A vaca moderna depende do home por completo, quen é á súa vez o compoñente máis importante do seu manexo. Como a vaca non pode comunicarse directamente con nós no que se refire ó manexo, ó medioambiente e á súa hixene, non existe substituto para o debido chequeo por parte dos donos e os encargados do rabaño, para mentelo no nivel máis alto.
¿QUÉ É O LEITE?
-
Compoñentes:
- Auga
- Graxa
- Sólidos non graxos: Proteína, lactosa, minerais e cinzas.
-
Dous factores principais teñen influencia sobre os compoñentes do leite:
- Ambientais
- Xenéticos.
Moitos estudios de investigación chegaron á conclusión de que ata un 60% da variación na composición do leite é hereditario e así mesmo as pocentaxes de varios compoñentes nutricionais están xenéticamente vinculados así, animais que dan leite cun alto contido en graxa tamén o terán en proteína.
O gandeiro pode controla-los compoñentes do leite
- Selección xenética.
- Ración correcta e balanceada.
- Previr enfermidades e infeccións.
¿QUÉ É A CALIDADE BACTERIOLÓXICA?
Está relacionada directamente coa hixene da explotación, consiste no mantemento, dentro duns límites, da poboaci´n de xermes, tanto en número coma na natureza das especies.
Fontes de contaminación do leite:
- Microorganismos patóxenos a través do leite procedente de vacas enfermas.
- Contaminación externa: ubres sucias debido a camas e aloxamentos en condicións medioambientais inaxeitadas.
- Malas prácticas da muxidura: mal feito, falta de limpeza e instalacións deficientes de refrixeración, capacidade, limpeza, etc.
- Mal mantemento das instalacións e do equipo de muxidura e do tanque de frío.
As campañas obrigatorias de saneamento manteñen a cabaña libre de Tuberculose, Brucelose e Leucose, o leite das vacas con enfermidades clínicas non se mete no tanque e o establecemento de sistemas de control e prevención de mamite axuda a que a achega de leite procedente de vacas enfermas sexa mínima e non represente risco para a saúde.
Unha explotación con boa calidade bacteriolóxica indica que:
- Ten animais sans.
- A rutina de traballo é correcta.
- As instalacións están ben deseñadas con mantemento, control e limpeza axeitados.
A mala calidade bacteriolóxica produce unha depreciación no valor do leite xa que conduce á penalización no prezo, e se persiste a mala calidade bacteriolóxica ou presencia de inhibidores prohibirase temporalmente a súa entrega á industria ata que consigan os límites establecidos.
Clasificación da calidade bacteriolóxica do leite.
CLASE A |
<100.000 Xermes/ml |
CLASE B |
100.000-400.000 Xermes/ml |
CLASE C |
>400.000 Xermes/ml |
¿QUE É O RECONTO CELULAR?
Expresa o contido de células somáticas, que son células que proveñen do propio animal, son células productoras de leite mortas ou células que defenden as ubres das infeccións de mamite.
A causa máis importante do aumento de reconto de células somáticas son as mamites, sobre todo as subclínicas.
O RECONTO DE CÉLULAS SOMÁTICAS É UN REFLEXO DA SAÚDE DA UBRE.
Factores dos que depende:
- Nº de partos: Os recontos serán máis baixos nos animais con menos partos. Non é posible ter obxectivos en Recontos Celulares moi ambiciosos se non se ten unha taxa de reposición adecuada.
- Días de lactación: Lactacións excesivamente longas, cando a fertilidade é inadecuada, tamén aumentará o reconto celular no tanque.
- Mamite: É a maior responsable dos recontos celulares altos. "Tanto as mamites clínicas coma as subclínicas".
VACA |
ELIMINACIÓN DE CÉLULAS SOMÁTICAS |
Infectada con enterobacterias en fase aguda |
14.000 céls/ml |
Con mamite subclínica |
2 a 4.000.000 céls/ml |
O GANDEIRO PODE CONTROLA-LOS RECONTOS DE CÉLULAS SOMÁTICAS DO LEITE
- A hixiene na muxidura. Obxectivo: mamilas limpas e secas.
- Uso de sistemas de muxidura adecuados. Que cumpran as normas de funcionamento.
- Selado de mamilas despois da muxidura. Para destruí-los microorganismos que quedan nas mamilas.
- Tratamento de secado a tódolos cuartos das vacas. Farase na última muxidura.
- Tratamento rápido e eficaz nas mamites clínicas. Consulta-lo tratamento a un veterinario para determinar cál é máis eficaz.
- Eliminación das vacas con infección crónica. A súa presencia no rabaño pode infecta-la outras vacas.
INHIBIDORES NO LEITE
Son substancias que aparecen no leite e matan ou inhiben o crecemento da flora microbiana e proceden de:
- Residuos de productos de limpeza e desinfección, debido a unhas malas rutinas nos procesos de lavado das instalacións de muxidura, tanque de frío, etc.
- Residuos de productos veterinarios consecuencia dos tratamentos sanitarios do gando.
A presencia destes productos no leite pode ocasiona-los seguintes problemas:
- Para a saúde pública: Poden desencadear reaccións alérxicas ou provocar alteracións na flora miocrobiana intestinal do consumidor, e mesmo se-la causa das resistencias ós antibióticos.
- Para industria agroalimentaria: Orixina grandes perdas económicas na industria láctea xa que interfiren nos procesos de fermentación de moitos productos lácteos, por exemplo o iogurt, tamén provoca texturas, olores e sabores anormais nos queixos.
- Para o gandeiro: Consecuencias, penalizacións pola industria e prohibición por parte das autoridades sanitarias da entrega do leite á industria.
O RD 1697/94 establece que o leite cru procederá de vacas "que non foran tratadas con substancias que poidan transmitirse ó leite, que sexan perigosas ou poidan chegar a selo, para a saúde humana a menos que estivera suxeita ó prazo de espera oficial establecido nas disposicións vixentes".
O gandeiro pode controla-los inhibidores do leite mediante:
- Uso de medicamentos comerciais recoñecidos.
- Segui-las instruccións do veterinario e da etiqueta.
- Administra-los tratamentos completos.
- Observa-lo tempo de supresión do medicamento.
- Marcar e identifica-las vacas tratadas.
- Elimina-lo leite de tódolos cuartos da vaca tratada.
- O antibiótico chega a todos polo sangue.
¿QUE TEÑEN QUE FACE-LAS EXPLOTACIÓNS GANDEIRAS DE LEITE PARA CUMPRIR COA NORMATIVA A PARTIR DO 1 DE XANEIRO DE 1998?
- Ter cuberto, ó día, o libro da explotación onde se recolle a CUALIFICACIÓN SANITARIA DO GANDO. Este libro téñeno tódalas explotacións que realizan o saneamento gandeiro, e o titular da explotación ten a obriga, de rexistra-las altas e baixas dos animais.
- Na explotación ten que haber AUGA POTABLE.
- As cortes deben permiti-la lipieza dos xurros e bostas, para que os animais estean aloxados nun ambiente saudable.
- As explotacións deberán dispor dun local onde se atopa instalado o equipo refrixerador do leite, que garanta chegar a <4ºC en menos de 3 horas.
CONDICIÓN DO LOCAL DA LEITERÍA
- Superficie 4 veces superior á ocupada polo tanque.
- Paredes e solo fáciles de limpar.
- Sumidoiro baixo a billa de baleirado.
- Ventilador con entrada cara ó condensador e saída pola parte oposta a este. A superficie de entrada de ventilación debe chegar ó 5% da do condensador, como mínimo.
- Nivelación.
- Instalación eléctrica antihumidade.
- Toma de auga a presión.
- Porta suficientemente ancha.
- Non construída sobre a fosa do xurro.
|